Historia pewnego Tomasza

A dziś przyszedł czas na opowieść o pewnym Tomaszu...

Tomasz jest przeciętnym facetem. Z całkiem przeciętną inteligencją. Ma raczej umysł ścisły, ale jako romantyk nie stroni od książek nad którymi może sobie poryczeć. Takie babskie lubi. To znaczy, musi w nich być coś o miłości, może być ciut o cierpieniu. Bo podobno cierpienie uszlachetnia. Ale tylko to w książkach. Bo to co Tomasz przeżył na własnych plecach wcale go nie uszlachetniło. Tak jakoś dziwnie. Innych uszlachetnia, jego nie.

Tomasz jest skorpionem. Nie śmiej się. To ważny szczegół Tomasza. Mówi się, że skorpiony są okropne. Że nie da się z nimi żyć. Ale Tomaszowi to nie przeszkadza, że jest skorpionem. Bo może swoim życiem zaprzeczyć pewnym stereotypom. Na przykład mówi się, że one nigdy nie wybaczają. Nieprawda. Tomasz potrafi wybaczyć największą krzywdę. A co może być taką największą krzywdą wyrządzoną facetowi? Kto może wyrządzić taką krzywdę? Chyba nie ma większego bólu jaki odczuwa mężczyzna zdradzony przez ukochaną kobietę. Kobietę, która kiedyś mówiła, że bardzo kocha. Nie widziała świata poza nim. Przysięgała, że uczyni wszystko, aby związek był trwały i szczęśliwy. Była zazdrosna o jedno jego spojrzenie i tęskniła do niego każdym atomem swojego ciała. A gdy Tomaszowi powinęła się noga na poletku pracy i finansów ona zwyczajnie przestała go kochać. Wcześniej wydawała pieniądze, a potem płakała, że nie ma co wydawać. Tomasz choć nie jest kotem, jak koty spada na cztery łapy. Ale ona chyba w to nie wierzyła.

Wojtek...

Bo kiedy Tomasz był w dołku pojawił się ktoś, kto miał kasę i samochody i gest. Nie ważne, że był też żonaty. Nie ważne, że jego żoną była kuzynka Tomasza. Kobieta, którą kocha Tomasz, dała dupy tamtemu... Dała, bo myślała, że go kocha. Romantyczka, prawda? Że on zostawi żonę, która utrzymuje ich oboje, że wyjadą gdzieś w świat i będą razem szczęśliwi. On jest całkiem inny niż Tomasz. Tomasz to misiek. Sto kilo żywej wagi. Woli zacisze domowe. Nie pali. Alkoholu używa z umiarem (a przynajmniej kiedyś tak było). Stara się nie używać niecenzuralnych słów. On jest przeciwieństwem Tomasza. Choć jest młodszy, wątrobę ma pewnie zjedzoną w połowie przez wódę i piwsko. Wypala dwie paczki papierosów dziennie. A jak się nawali to klnie jak szewc. I jest szczupły, a przynajmniej wtedy był. Jest jeszcze coś czym się różnią. Tomasz jest wierny. On nie. I nie mówię tu o incydencie z żoną Tomasza. Kuzynka kiedyś skarżyła się Mamie Tomasza, że jej ukochany mąż przyniósł do domu opryszczkę... Zdradza żonę na lewo i prawo. Jak nie ma chętnej pod ręką to idzie do agencji, jak to się teraz ładnie mówi. A co na to jego żona? Nie wierzy w to. Pewnie musi go bardzo kochać, bo on na to zasługuje.

Po pewnym czasie zauroczenie minęło. Czy to była miłość? Sama wiesz... Ale żona Tomasza zmieniła się. Poczuła potrzebę adrenaliny w żyłach. W końcu skończyła 30 lat. Ciało kobiety zaczyna się starzeć. Trzeba sprawdzić, czy jest się dalej atrakcyjną kobietą. A mąż niestety tego nie da, bo czy może cieszyć stary mebel? Ona już wiedziała, że chce się rozwieść z Tomaszem. To nic, że trzy lata temu urodziła mu piękną i zdrową córeczkę i wtedy byli tak szczęśliwi. Z dzieckiem jakoś będzie. W końcu przecież oboje rodzice będą, tylko że nie razem. Ale co to za różnica. Wszyscy dookoła wiedzieli o planach jego żony, tylko nie Tomasz. Ona szalała z koleżankami po imprezach, Tomasz się martwił gdzie ona jest. Siedział z dzieckiem i pielęgnował miłość.

Jacek

Żona Tomasza lubiła być w centrum zainteresowania. Nie ważne czy interesowali się nią nowi mężczyźni, czy faceci których znała od dziecka. Ten facet podobał się jej od dawna. W latach dojrzewania kolegowali się nawet. Przebywali dużo ze sobą, bo ich rodzice się znali. Jego niedawno porzuciła żona. Uciekła z innym do Francji... Zresztą nie miał czego żałować, bo przez kilka lat małżeństwa nie widział jej nigdy bez makijażu. Nawet gdy kładła się do łóżka z mężem miała tapetę na twarzy. Ale najważniejsze jest to, że on czuł się samotny i trzeba go było pocieszyć. I tak pocieszali się smsami i chodząc na piwko. Ale chyba nie zaiskrzyło nic więcej, bo nie trwało to długo.

Mateusz

Przyszło kolejne zauroczenie. Były smsy, telefony, spotkania na piwie. Ale tym razem żona Mateusza nie chciała patrzeć przez palce na to jak może rozsypać się jej rodzina. Tomasz też coś podejrzewał. Posunął się nawet do tego, że wziął biling z telefonu, którego używała jego żona. Usprawiedliwiał to dobrem rodziny i tym, że telefon i tak zarejestrowany był na niego. Ale żona tamtego była i tak mniej cierpliwa. Sprawdzała komórkę męża i natknęła się na kilka smsów. Kiedy on wyjechał na tydzień za granicę smsowała z żoną Tomasza, podając się za swojego męża. Umówiła się z nią... i przyszła do biura w którym pracuje żona Tomasza. Zrobiła jej publiczną awanturę i taki obciach, że głowa boli. Po wszystkim zadzwoniła do Tomasza i poprosiła o spotkanie. Poszedł i płakał jak mu opowiadała… O treści smsów, o spotkaniach i planach. Zadzwoniła do niego żona... Nie chciał jej słuchać, ale pojechał po nią po pracy. Była bladozielona. Prosiła o przebaczenie, zaklinała się, że zrozumiała iż go kocha. Uwierzył. Cóż miał zrobić. Tak długo cierpiał i czekał na tę miłość. Wtedy też przyznała mu się do zdrad z Wojtkiem. Obiecała, że już nigdy więcej. Że nie wie co się z nią działo przez ten cały okres, nie wiedziała czego chce, że żyła w nierealnym świecie. Zaufał jej.

Przez pół roku była sielanka. Ale potrzeba adrenaliny dała o sobie znać. Coś się zaczynało dziać. Tomasz czuł to przez skórę. Próbował rozmawiać o tym z mądrzejszymi od siebie, bardziej doświadczonymi mężami. Poszedł nawet do psychologa. Doszedł do wniosku, że może teraz on powinien swojej żonie okazać trochę zimna. Zimna, którego nie potrafił okazywać, więc pewnie robił to nieudolnie. A ona zamiast odebrać to jako ostrzeżenie chyba się tym ucieszyła. Tomasz wreszcie spasował i dal jej spokój. Wtedy to znów otwarcie powiedziała mu, że chce rozwodu i zaproponowała żeby wyprowadził się z ich domu. Później miało się jeszcze okazać, że to znów Mateusz jest ważniejszy. Właśnie ten, przez którego cierpiała publiczne zniewagi...

Wtedy też powiedziała Tomaszowi, że go nie kocha. Że nigdy go nie kochała. Że to ich 13 letnie małżeństwo było jedną wielką pomyłką. Ona nigdy nie była szczęśliwa. Gdy spytał co się działo w jej sercu, kiedy jeszcze niedawno wyznawała mu miłość, kiedy mówiła że zrozumiała że jednak go kocha, gdy wysyłała zakochane smsy i zaczarowane słowa, takie uzdrawiające, odpowiadała, że słyszał to co chciał usłyszeć. Że mówiła mu tylko to co musiała...

To dla mężczyzny najdotkliwszy cios. Nie to, że jego ukochana mówi, że kochała się z innym. Tylko to, że jego już nie kocha. Albo, że w ogóle go nie kochała i cały czas udawała. Że nigdy nie dał jej szczęścia. To może faceta zabić.

Ale Tomasz nie jest stuprocentowym facetem. I to go chyba uratowało. Bo Tomasz miał się urodzić kobietą. Miał już kobiece imię. Monika. Ale zrobił niespodziankę rodzicom. Dlatego myśli i czuje trochę jak baba. Dlatego jest romantykiem. Dlatego wzrusza się i płacze jak nie facet. I chyba tylko to go ratuje. To, że potrafi myśleć po części jak mężczyzna, a po części jak kobieta.

Żona Tomasza wpadła w jakiś amok. Była już przeciwko całej rodzinie. Nawet jej rodzice zaczęli trzymać stronę zięcia. On zaczął wreszcie mówić o stanie faktycznym, a ludzie zaczęli mu wreszcie wierzyć, że nie jest taki zły. Żeby nie powtórzył akcji z bilingiem ona korzystała z kart pre-paidowych. Ale żona Mateusza znów była czujna. Wiedziała o wszystkich numerach. Tomasz też wiedział wiele, ale siedział cicho. Siedział cicho i pielęgnował więzi z córeczką. Rozmawiał z nią. Wyjaśniał. Pytał. Odpowiadał na pytania. I cierpiał. Córeczka miała już prawie 5 lat. Dużo już rozumiała. Ale nigdy nie brała pod uwagę tego że rodzice będą osobno.

Pewnego dnia Tomasz odebrał znów telefon o tamtej kobiety. Powiedziała, że sytuacja się powtarza i ona już nie ma siły. Znów była zadyma. Szkoda słów na to wszystko. Ale żona Tomasza tym razem była ostrożniejsza w słowach, obietnicach. Powiedziała mu, że będzie się starała, ale nie obieca mu, że go kocha, bo to i tak nie ma sensu. „Miłość tka się przez lata, jakby tkało się piękną koronkową tkaninę, ale ty jednym pociągnięciem za nitkę – sprułeś wszystko...” Tomasz postanowił dalej milczeć. Robił swoje. Zajął się domem. Remontem. „A niech tam, jak się stąd wyprowadzę, to choć mała będzie miała gdzie mieszkać”. Ale dobrze wiedział, że nic go nie ruszy z tego domu. Jego teściowie powiedzieli, że to prędzej ich córka stamtąd pójdzie niż on. Poczuł, że ma oparcie. To dziwne. Oparcie w osobach, które powinny trzymać stronę tej drugiej osoby.

Karol...

Poczucie bezpieczeństwa które Tomasz dawał swojej żonie skłoniło ją do kursu na prawo jazdy. W końcu jak to może być, żeby kobieta po trzydziestce nie umiała prowadzić auta. I poszła. Znów godziny poza domem. Na wykładach z koleżankami. Nowymi koleżankami. I godziny na jazdach. Sama w aucie z mężczyzną. A poza autem smsy. I Tomasza znów zaczęło ogarniać to samo uczucie.

I znów posunął się do tego świństwa jakim jest biling rozmów i smsów.

Tym razem poszedł dalej. Podmienił jej w komórce numery telefonów. I jednego dnia, tego najważniejszego ona smsowała ze swoim mężem, myśląc, że smsuje z Karolem. Tomasz tego dnia znów dużo się dowiedział o swojej ukochanej kobiecie. Ale nie dał nic po sobie poznać. Za dwa dni ona miała mieć egzamin i nie chciał, żeby nie zdając go mogła winę zrzucić na niego. Że to on zgotował jej to specjalnie, w zemście. Milczał i cierpiał jak się do niego uśmiechała. Ona w domu była taka normalna.

Egzaminu i tak nie zdała. Może myślała o instruktorze zamiast o jeździe. A może myślała o innej jeździe z instruktorem. Tomasz spotkał się z nim na drugi dzień po wymianie smsów ze swoją żoną. On był zaskoczony, zszokowany... Tomasz do tej pory nie wie czy to gra czy prawda. Karol jest policjantem. Pracuje w drogówce i ślicznie wygląda w tym swoim radiowozie i białej czapce. I ma władzę. Ma też żonę i dzieci. Ale to jak zwykle nie przeszkadza w niczym.

Po egzaminie Tomasz pojechał po żonę. Miał trochę czasu, bo to 40 km. Po drodze pierwszy raz w życiu wybuchnął. Zamienił się w bestię. Krzyczał. Wygarnął jej wszystko. Ona najpierw nazwała go świnią, a potem już tylko płakała i przepraszała. Tomasz też płakał przez ten krzyk. Ale najbardziej płakało jego serce. I tak już popękane. Więc jedna szczerba w tę czy w tę stronę nie robi różnicy.

Żona znów mu obiecała poprawę. A Tomasz wierzy. Co ma zrobić? Jest cierpliwy i wierzy. Może jej to minie. Może znów go pokocha. Jeśli on będzie trwał i będzie się starał. Może...

2005

Dawno to było... Ale rozmawiając jakiś czas temu z Tomaszem dowiedziałem się, że niewiele zmieniło się w jego życiu. Przeżywał kolejne wzloty i upadki. Jak zwykle, upadków było wiele więcej niż upadków. Skąd to znam... Najważniejsze, że Tomasz jeszcze jest wśród nas...